ژن آقازادگی مدتی است که در حال سرایت به سینماست. علی حضرتی، سید هادی رضوی و حمیدرضا عارف اسامی هستند که طی دو، سه سال اخیر تبدیل به تهیه‌کننده سینما شده‌اند.

اینکه چطور امکان دارد آقازاده‌هایی که برخی دهه سوم زندگی خود را طی می‌کنند بتوانند یک‌شبه تبدیل به تهیه‌کننده سینما بشوند، ماجرایی است که به احتمال زیاد نیاز به کنکاش در زد و بندهای سیاسی و پشت پرده دارد.

اما حمیدرضا عارف که در سی امین جشنواره فیلم فجر با فیلم فصل نرگس در این رویداد هنری حضور داشت، به دلیل حرف‌های روزهای گذشته‌اش در صدر اخبار داخلی و فضای مجازی قرار گرفته است. او در گفت‌وگویی تصویری گفته بود که موفقیت‌های اقتصادی‌اش به خاطر رانت حکومتی نیست، بلکه از روی «ژن قوی» انتقال یافته از سمت پدر و مادر توانسته مرزهای موفقیت اقتصادی را درنوردد. سخنان او به شکلی کم سابقه در فضای مجازی با واکنش کاربران مواجه شد.

آقازاده عارف چندی بعد در گفت‌وگویی تفصیلی گفته بود که فیلمش را با وام گرفتن از یک بانک خصوصی و سپردن سند خانه‌اش به عنوان وثیقه تولید کرده است اما ظواهر امر نشان می‌دهد که فارابی تنها یکی از نهادهایی است که از طریق ژن آقازادگی به فیلم فصل نرگس وام داده است.

در موردی دیگر دو سال پیش یکی از حواشی که دامن سی و سومین جشنواره فیلم فجر را گرفت تهیه‌کنندگی فرزند یک سیاستمدار اصلاح‌طلب دیگر البته با ادعای حضور مستقل بود که موجب شد حتی تبریک پدر به پسر در روزنامه خودشان هم مورد نقد قرار بگیرد.

پس از پایان جشنواره الیاس حضرتی، مدیرمسئول روزنامه اعتماد در مورد این حواشی سکوت کرد و با تبریک به پسرش در کادری بزرگ و بدون اشاره به دیگر عوامل «خداحافظی طولانی» موجب حیرت مخاطبان شد.

اینکه سودای تهیه‌کنندگی آقازاده‌ها در سینما که در دولت یازدهم خود را نشان داده روندی فکر شده از سمت عالم سیاست به سوی سینماست یا اینکه صرفاً نوعی وسوسه آقازادگی است، موضوعی است که احتیاج به پژوهشی جداگانه دارد و در این مقال نمی‌گنجد.
آنچه می‌توان درباره آن سخن گفت این است که ژن آقازادگی چندسالی است که به سینما هم علاقه نشان داده و در حال حضور در این کارزار است؛ حضوری که به احتمال زیاد مانند دیگر حوزه‌های کشور نمی‌تواند مبارک و میمون باشد.

* جوان